Saturday 4 June 2011

လြမ္းေတာထဲက တခါတလီ

တခါတလီ အလြမ္းတိကို မိန္႔ထားခ်င္ေကေလ့
တခါတလီ အလြမ္းတိက အေဖာ္အေပါင္းနန္႔ဝင္လာေရ။

တခါတလီ ပန္းၿခံထဲက ျမက္ပင္ေခ်တိထက္ကိုတက္လို႔
တခါတလီ မင္းသွ်ိနိန္ဖို႔အရပ္ကိုလွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္ယင္း
တခါတလီ လီထဲမာ ေဇာက္ထိုးဝဲပ်ံနိန္ေရ စြန္တေကာင္ပိုင္
တခါတလီ ကိုယ္လဲ စိတၱဇအတြီးထဲကနိန္
တခါတလီ ေဇာက္ထိုးလူးက်ဖူးေရ..။

တခါတလီ ကိုယ့္ကို မင္းဇာေလာက္လြမ္းေလ..လို႔မိန္းၾကည့္ေက
တခါတလီ အေခ်ခါရို႕ပိုင္ မင္းက
တခါတလီ ကမၻာႀကီးေလာက္လြမ္းေရလို႔
တခါတလီ ေျဖဖို႔အသံေခ်တိကို
တခါတလီ နားစြင့္နိန္မိေရ...။

တခါတလီ အလြမ္းတိက ႀကိဳးျဖစ္လားပနာ
တခါတလီ ယင္းႀကိဳးကိုက်စ္လို႔
တခါတလီ တံတားလုပ္ပနာ
တခါတလီ မင္းသွ်ိရာအရပ္ကို အေရာက္လာဖို႔
တခါတလီ ရူးသြပ္မိယင့္..။

အဂုလဲ..
တခါတလီ.. ရူးသြပ္မႈတိေၾကာင့္
တခါတလီ ရရူးမမူးနန္႔
တခါတလီ အလြမ္းဘေလာ့တခု
တခါတလီ မဟုတ္ေတ
အဂုတခါ ဖန္တီးလုိက္မိဗ်ာလ္..။

ဖိုးေခါင္

No comments:

Post a Comment